զԱսորեստան՝՝ յելիցն արեւու, եւ զՅոյնս ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զԻսրայէլ բերանալիր ամենայն բերանով։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Հեղ զբարկութիւն քո ի վերայ հեթանոսաց որ ոչ գիտեն զքեզ, եւ ի վերայ ազգաց որ զանուն քո ոչ կարդացին. զի կերան զՅակոբ եւ սպառեցին զնա, եւ վախճանեցին զնա, եւ զարօտս նորա աւերեցին։
Եւ յորժամ դարձցի արդարն յարդարութեանց իւրոց եւ արասցէ յանցանս, արկից տանջանս զգլխով՝՝ նորա, ինքն մեռցի. քանզի ոչ եթէ՝՝ յիշեսցին արդարութիւնք նորա զոր արար. բայց քանզի դու ոչ զգուշացուցեր նմա,՝՝ զարիւն նորա ի ձեռաց քոց խնդրեցից։
Զղջացեալ եմ զի թագաւորեցուցի զՍաւուղ ի թագաւոր. զի դարձաւ յինէն յետս, եւ զբանս իմ ոչ պահեաց։ Եւ տրտմեցաւ Սամուէլ, եւ գոչեաց Սամուէլ առ Տէր զգիշերն ամենայն։