եւ հայեսցին յերկիր ի խոնարհ, եւ ահա կարօտութիւն եւ տառապանք եւ խաւար, նեղութիւն եւ անձկութիւն, եւ մութ. զի ոչ ոք կարիցէ տեսանել. եւ որ իցէ ի նեղութեանն՝՝ մի՛ նուաղեսցէ մինչեւ ի ժամանակն՝՝։
Իսկ այդ զի՞նչ է. դոքա աւադիկ զարհուրեալ իմն են, եւ յետս ընդդէմ շարժին. զի զօրաւորք նոցա հարան. ի փախուստ կացին. եւ ոչ դարձցին ի դոցանէ պատեալքն շուրջանակի՝՝, ասէ Տէր։
Եւ Տէր տացէ զձայն իւր առաջի երեսաց զօրութեան իւրոյ. զի բազում է յոյժ բանակ նորա, եւ հզօր գործ պատերազմաց՝՝ նորա. զի մեծ է օր Տեառն, մեծ եւ երեւելի յոյժ. եւ ո՞վ իցէ նմա բաւական։
Եւ ասէ. Զի՞նչ տեսանես, Ամովս։ Եւ ասեմ. Գործի հաւորսաց՝՝։ Եւ ասէ ցիս Տէր. Հասեալ է վախճան ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ ոչ եւս յաւելցի անցուցանել զնովաւ։