13 Եւ եղիցի որպէս էիքն յանէծս ի մէջ ազգաց տունդ Յուդայ եւ տունդ Իսրայելի, նոյնպէս ապրեցուցից զձեզ, եւ եղիջիք յօրհնութիւն. քաջալերեցարուք եւ զօրասցին ձեռք ձեր։
Եւ հալածեցից զնոսա սրով եւ սովով եւ մահուամբ, եւ տաց զնոսա ի շարժումն ամենայն թագաւորութեանց երկրի, ի նզովս եւ յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս ի մէջ ամենայն ազգաց ուր ցրուեցից զնոսա անդր.
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Որպէս կաթեաց սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի, նոյնպէս կաթեսցէ սրտմտութիւն իմ ի վերայ ձեր ի մտանելն ձեր յԵգիպտոս. եւ եղիջիք յանապատ եւ վտարանդիք՝՝ եւ ի նզովս եւ ի նախատինս, եւ մի՛ եւս տեսանիցէք զտեղիս զայս,
Եւ առցեն զմնացորդս Յուդայ որ դէմ եդին մտանել յերկիրս Եգիպտացւոց բնակել աստ, կորուսանել զամենայն մնացորդս որ են յԵգիպտոս՝՝, եւ անկցին ի սուր, եւ սատակեսցին սովով, ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս սրով եւ սովով մեռանիցին, եւ եղիցին ի նզովս եւ ի կորուստ եւ յանէծս եւ ի նախատինս։
Եւ ոչ կարաց Տէր համբերել յերեսաց չարեաց իրաց ձերոց, եւ գարշելեացն զոր առնէիք. եւ եղեւ երկիրն ձեր յաւերակ եւ յանապատ եւ ի նզովս առ ի չգոյէ բնակչաց որպէս այսօր.
Ի բաց կացէք, պիղծս կարդացէք զնոսա՝՝. ի բաց կացէք, ի բաց կացէք, մի՛ մերձենայք, զի շարժեցան բորբոքեցան. ասացէք ի հեթանոսս զի՝ Մի՛ եւս յաւելցին բնակել ի նոսա։
Եւ եղիցես հեծեծելի եւ եղկելի, ծաղր եւ երեւոյթ ի մէջ ազգացն որ շուրջ զքեւ իցեն, յառնել ինձ ի քեզ դատաստանս բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ եւ վրէժխնդրութեամբ ցասման. ես Տէր խօսեցայ։
Եւ եղիցի մնացորդն Յակոբայ ի հեթանոսս, ի մէջ ազգաց բազմաց՝ իբրեւ զցօղ անկեալ ի Տեառնէ, եւ իբրեւ կաթիլ ի վերայ սիզոյ, որպէս զի մի՛ ժողովեսցի եւ մի՛ մի, եւ մի՛ մնասցէ ի մէջ՝՝ որդւոց մարդկան։
Եւ ամաչեսցեն ի ժամանակին յայնմիկ՝ յորժամ բարի արարից ձեզ, եւ ի ժամանակի յորժամ ընկալայց՝՝ զձեզ. զի տաց զձեզ անուանիս եւ ի պարծանս ընդ ամենայն ազգս երկրի, ի դարձուցանել ինձ զգերութիւն ձեր առաջի ձեր, ասէ Տէր։
եւ լինել քեզ ի վեր քան զամենայն ազգս. որպէս արար զքեզ՝՝ անուանի եւ բարգաւաճ եւ փառաւոր, լինել քեզ ժողովուրդ սուրբ Տեառն Աստուծոյ քում, որպէս եւ խօսեցաւ քեզ։