Կերան եւ արբին առաջի Տեառն յաւուր յայնմիկ ուրախութեամբ. եւ թագաւորեցուցին երկրորդ անգամ զՍողոմոն որդի Դաւթի, եւ օծին զնա Տեառն ի թագաւոր, եւ զՍադովկ՝ ի քահանայութիւն։
եւ ասեն. Զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ոչ տեսեր, խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ոչ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ, եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։
Սեղանքն սիրեցեալք. զի թէպէտ եւ զոհեսցեն զոհս եւ ուտիցեն զմիսն, Տէր ոչ ընկալցի զայն՝՝. արդ յիշեսցէ զանիրաւութիւնս նոցա, եւ զանօրէնութեանց նոցա վրէժ խնդրեսցէ. նոքա յԵգիպտոս դարձան եւ ի մէջ Ասորեստանեայց պղծութիւնս կերիցեն՝՝։
Ոչ նուիրեցին Տեառն գինի, եւ ոչ քաղցրացուցին նմա. զոհք նոցա իբրեւ զհաց սգոյ եղիցի նոցա, ամենեքեան որ ուտիցեն ի նմանէ՝ պղծեսցին. զի հացն իւրեանց անձանց իւրեանց լիցի, եւ մի՛ մտցէ ի տուն Տեառն։
Խօսեաց ընդ ամենայն ժողովրդեան երկրիդ եւ ընդ քահանայս՝ եւ ասասցես. Եթէ պահիցէք եւ կոծիցէք ի հինգերորդս կամ յեւթներորդս ամսոց. ահա եւթանասուն ամ. միթէ պա՞հս պահեցէք ինձ.
Ո՞չ այս բանք են զոր խօսեցաւ Տէր ի ձեռն մարգարէիցն իւրոց առաջնոց՝ մինչդեռ շէն էր Երուսաղէմ եւ ի բարութեան, եւ քաղաքք նոցա շուրջանակի եւ լեռնայինքն եւ դաշտայինքն բնակեալ էին։
եւ տացես զարծաթն ընդ ամենայնի որում ցանկանայցէ անձն քո, արջառոյ կամ ոչխարի կամ գինւոյ կամ ցքւոյ կամ ամենայնի որում ցանկանայցէ անձն քո, եւ կերիցես անդ առաջի Տեառն Աստուծոյ քո, եւ ուրախ լինիցիս դու եւ ուստր քո.
Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Մի՛ հայիր ընդ տեսիլ դորա, եւ մի՛ ի մեծութիւն հասակի դորա, զի անարգեցի զդա. զի ոչ եթէ որպէս տեսանիցէ մարդ՝ տեսանէ Աստուած՝՝. զի մարդ հայի յերեսս, եւ Աստուած հայի ի սիրտս։