Եւ արկին հիմն եւ սկսան շինել զտունն Տեառն, եւ կային քահանայքն՝՝ զգեցեալ զպատմուճանսն, եւ հարկանէին զփողս իւրեանց. եւ Ղեւտացիքն որդիք Ասափայ ծնծղայիւք օրհնէին զՏէր Աստուած, որպէս եւ կարգեաց Դաւիթ թագաւոր Իսրայելի.
Նմանեցաւ ժողովուրդ իմ այնմիկ՝ յորում ոչ գոյր գիտութիւն՝՝. զի դու զգիտութիւն մերժեցեր, մերժեցից եւ ես զքեզ, զի մի՛ եւս քահանայասցիս ինձ. եւ մոռացար զօրէնս Աստուծոյ քո, մոռացայց եւ ես զորդիսն քո։
Ընդ աստիճանս եւ ընդ սեղանն լացցեն քահանայք եւ պաշտօնեայք Տեառն, եւ ասասցեն. Խնայեա. Տէր, ի ժողովուրդս քո, եւ մի՛ տար զժառանգութիւն քո ի նախատինս՝ տիրել ի վերայ նորա ազգաց. զի մի՛ ասասցեն ի հեթանոսս թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա։
Խօսեաց ընդ ամենայն ժողովրդեան երկրիդ եւ ընդ քահանայս՝ եւ ասասցես. Եթէ պահիցէք եւ կոծիցէք ի հինգերորդս կամ յեւթներորդս ամսոց. ահա եւթանասուն ամ. միթէ պա՞հս պահեցէք ինձ.
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Պահքն չորրորդք եւ պահքն հինգերորդք, պահքն եւթներորդք եւ պահքն տասներորդք՝ եղիցին տանդ Յուդայ ի խնդութիւն եւ յուրախութիւն եւ ի տօնս բարութեանց. եւ ուրախ լիջիք,՝՝ եւ զճշմարտութիւն եւ զխաղաղութիւն սիրեցէք։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Միթէ մարթ ի՞նչ իցէ մանկանց առագաստի սուգ առնուլ, մինչ փեսայն ընդ նոսա իցէ. այլ եկեսցեն աւուրք, յորժամ բարձցի ի նոցանէ փեսայն, եւ ապա պահեսցեն։
Մի՛ զրկէք զմիմեանս, բայց եթէ ինչ ի միաբանութենէ առ ժամանակ մի, զի ուխտիցն պարապիցէք, եւ դարձեալ ի նոյն դարձջիք, զի մի՛ փորձեսցէ զձեզ Սատանայ վասն անխառնութեանն ձերոյ։