Ուրախութեամբ ուրախ եղիցին ի Տէր. ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զգեցոյց ինձ հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան՝՝, իբրեւ փեսայի եդ ինձ պսակ, եւ իբրեւ հարսն զարդու զարդարեաց զիս։
Եւ մի՛ ոք մտանիցէ անդր բաց ի քահանայիցն. եւ ոչ ելանիցեն ի սրբութենէ անտի ի սրահն արտաքին. զի յամենայն ժամանակի որ մերձենանն՝ սուրբ կացցեն. եւ մի՛ մատչիցին ի պատմուճանս իւրեանց որով պաշտիցենն, քանզի սուրբ է այն՝՝. եւ զգեցցին այլ հանդերձ յորժամ մերձենայցեն ի ժողովուրդն։
անկանէին քսան եւ չորք երիցունքն առաջի նստելոյն յաթոռն, եւ երկիր պագանէին Կենդանւոյն յաւիտեանս յաւիտենից. եւ դնէին զպսակս իւրեանց առաջի աթոռոյն եւ ասէին.
Եւ քահանայք շուրջ զաթոռովն նմանք՝՝ տեսլեան զմրխտի, եւ շուրջ զաթոռովն աթոռք քսան եւ չորք, եւ ի վերայ աթոռոցն նստէին քսան եւ չորք երիցունք՝ զգեցեալ հանդերձս սպիտակս, եւ ի գլուխս իւրեանց պսակս ոսկեղէնս։