7 Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի նորա, ասէ Տէր ամենակալ. հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ հովուաց։
Եւ արկից զձեռն իմ ի վերայ քո. եւ ածից քեզ եռանդն ի սրբութիւն ապստամբացդ, եւ զապստամբսդ կորուսից՝՝. եւ բարձից ի քէն զամենայն անօրէնս, եւ զամենայն ամբարտաւանս խոնարհեցուցից՝՝։
Եւ դու, որդի մարդոյ, մարգարեաց եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած՝ ցորդիսն Ամոնայ, եւ վասն նախատանացն նոցա, ասասցես. Սուր՝ սուր հանեալ ի սպանումն, մերկացեալ ի վախճան։
եւ ասասցես ցերկիրն Իսրայելի. Այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած՝՝. Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, եւ մերկացից զվաղակաւորն իմ ի պատենից իւրոց, եւ սատակեցից ի միջոյ քումմէ զանիրաւն եւ զանօրէնն։
Եւ դու, Բեթղեհէմ տուն Եփրաթայ՝՝, սակաւաւոր իցես լինել ի հազարաւորս Յուդայ, ի քէն ելցէ ինձ լինել իշխան Իսրայելի, եւ ելք նորա ի սկզբանէ աւուրց աշխարհի՝՝։
Եւ կացցէ, եւ տեսցէ եւ հովուեսցէ հօտի իւրոյ զօրութեամբ Տեառն, եւ ի փառս անուան Տեառն Աստուծոյ իւրեանց հաստատեսցին՝՝. զի այժմ մեծասցի մինչեւ ի ծագս երկրի։
Եւ հովուեցից խաշինն կոտորելոյ յերկրին Քանանացւոց։ Եւ առից ինձ երկուս գաւազանս. զմին կոչեցից Գեղեցկութիւն, եւ զերկրորդն կոչեցից Վիճակ, եւ արածեցից զխաշինսն։
զի եւ Քրիստոս մի անգամ վասն մեղաց ի վերայ մեր մեռաւ, արդարն ի վերայ անարդարոց, զի զմեզ մերձեցուսցէ առ Աստուած. զի թէպէտեւ մեռաւ մարմնով, այլ կենդանի է հոգւով.
զոր տեսանես գրեա ի գիրս, եւ տուր տանել յեւթն եկեղեցիս, որ յԵփեսոս եւ ի Զմիւռնիա եւ ի Պերգամոն եւ ի Թիւատիր եւ ի Սարդիկէ եւ ի Փիղադեղփիա եւ ի Լաւոդիկիա։