Վասն զի գործեցին զանօրէնութիւնս յԻսրայելի, եւ շնային ընդ կանայս քաղաքայնոց իւրեանց. եւ խօսէին պատգամս յանուն իմ սուտ, զոր ոչ հրամայեցի նոցա. եւ ես ինձէն իրագէտ եւ վկայ եմ, ասէ Տէր։
Եւ մարգարէ ոք թէ խաբեսցի եւ խօսեսցի բան ինչ, ես Տէր մոլորեցուցի զմարգարէն զայն. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ սատակեցից զնա ի միջոյ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Եւ կորուսից զգարշելիսն, եւ դադարեցուցից զմեծամեծս ի Մեմփացւոց, եւ զիշխանս յերկրէն Եգիպտացւոց, եւ ոչ եւս լինիցին՝՝. եւ արկից ահ ի վերայ երկրին Եգիպտացւոց։
Զի մի՛ եւս պղծեսցին ի կուռս իւրեանց եւ ի գարշելիս իւրեանց եւ յամենայն ամպարշտութիւնս իւրեանց. եւ փրկեցից զդոսա յամենայն անօրէնութեանց դոցա զոր՝՝ մեղան ի նոսա, եւ սրբեցից զդոսա, եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց դոցա յԱստուած։
եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսե՞ր զտեղի՝՝ աթոռոյ իմոյ եւ զտեղի հետոց ոտից իմոց, որովք բնակեսցէ անուն իմ ի մէջ տանն՝՝ Իսրայելի յաւիտեան, եւ մի՛ եւս պղծեսցեն տունն Իսրայելի զանուն իմ սուրբ, ինքեանք եւ առաջնորդք իւրեանց պոռնկութեամբ իւրեանց եւ սպանութեամբք իշխանացն որ ի մէջ նոցա.
Յամենայն բնակութեան ձերում քաղաքք աւերեսցին, եւ բարձունք ապականեսցին, զի ջնջեսցին եւ պակասեսցին սեղանք ձեր, եւ խորտակեսցին եւ դադարեսցեն կուռք ձեր, եւ բարձցին մեհեանք ձեր, եւ ջնջեսցին գործք ձեռաց ձերոց.
եւ կործանեսջիք զբագինս նոցա, եւ փշրեսջիք զարձանս նոցա, եւ այրեսջիք հրով, զանտառս նոցա, եւ զդրօշեալս դից նոցա կոտորեսջիք, եւ կորուսջիք զանուանս նոցա ի տեղւոջէն յայնմանէ։
գուցէ մտանիցէք յազգսն մնացեալս յայնոսիկ. եւ անուանք դից նոցա մի՛ անուանեսցին ի միջի ձերում, մի՛ երդնուցուք ի նոսա, եւ մի՛ պաշտիցէք զնոսա, եւ մի՛ երկիր պագանիցէք նոցա.
Եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ՝ ասելով. Անկաւ Բաբելոն մեծն, որ եղեալ էր՝՝ բնակութիւն դիւաց եւ արգել ամենայն այսոց պղծոց, եւ բանտ պահպանութեան ամենայն ոգւոց անսրբից եւ ատեցելոց։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։