Այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ որ արար զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ի նմա, որ ետ շունչ մարդկան որ ի վերայ նորա, ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։
Զի այսպէս ասէ Տէր որ արար զերկինս. Աստուած՝ որ հաստատեաց զերկիր եւ արար զնա, նա է որ սահմանեաց զնա. եւ ի զուր ինչ ոչ արար զնա, այլ ի բնակութիւն ստեղծ զնա. Ես եմ Տէր եւ չիք այլ ոք։
Եւ մոռացար զԱստուած զԱրարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր. եւ երկնչէիր միշտ զամենայն աւուրս յերեսաց սրտմտութեան նեղչին քո որպէս խորհեցաւ ջնջել զքեզ. եւ արդ ո՞ւր է սրտմտութիւն նեղչին քո։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Վասն այդորիկ ամենեքին որ ուտէին զքեզ՝ կերիցին. եւ ամենայն թշնամիք քո կերիցեն զմարմինս իւրեանց. վասն բազում անիրաւութեանց քոց որ յաճախեցին. եւ մեղք քո արարին քեզ զայդ եւ եղիցին ապականիչք քո յապականութիւն, եւ զամենայն աւարառուս քո տաց յաւար։
Եւ երդուաւ նմա արքայ Սեդեկիա գաղտ, եւ ասէ. Կենդանի է Տէր որ արար ի մեզ զշունչս զայս, թէ իցէ սպանից զքեզ, կամ թէ իցէ մատնեցից ի ձեռս արանցն, որ խնդրեն զանձն քո։
Մարգարէքն տեսին քեզ տեսիլս զուր տարապարտուց եւ անօգուտ. եւ ոչ յայտնեցին քեզ զանիրաւութիւնս քո, զի դարձ լիցի քեզ ի գերութենէ քումմէ. այլ պատմեցին քեզ առեղծուածս սնոտի, եւ մերժումն ի տեղւոջէ իւրմէ։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ բղխեսցեն լերինք զքաղցրութիւն, եւ բլուրք յորդեսցեն զկաթն, եւ ամենայն աղբեւրք Յուդայ բղխեսցեն ջուրս. եւ աղբեւր ի տանէ Տեառն ելցէ, եւ արբուսցէ զձորն վիճակաց։