7 Եւ հովուեցից խաշինն կոտորելոյ յերկրին Քանանացւոց։ Եւ առից ինձ երկուս գաւազանս. զմին կոչեցից Գեղեցկութիւն, եւ զերկրորդն կոչեցից Վիճակ, եւ արածեցից զխաշինսն։
Արածեա զժողովուրդ քո գաւազանաւ ցեղիցդ քոց, եւ զխաշինս՝՝ ժառանգութեան քո, որ բնակեալ են առանձինն յանտառի ի մէջ Կարմեղայ, արածեսցին ի Բասան, եւ ի Գաղաադ ըստ աւուրցն յաւիտենից։
Եւ ա՛ռ զցուպն իւր ի ձեռին իւրում, եւ ընտրեաց իւր հինգ քարինս ողորկս ի հեղեղատէն, եւ եդ զնոսա ի հովուական մախաղին յոր սովոր էր զքարն ժողովել՝՝, եւ զպարսն ի ձեռին իւրում. եւ մերձեցաւ առ այրն այլազգի։
Եւ ասէ այլազգին ցԴաւիթ. Զիա՞րդ. շո՞ւն եմ ես զի ցպով եւ քարամբք գաս ի վերայ իմ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Նա եւ վատթար եւս ես քան զշուն՝՝։ Եւ նզովեաց այլազգին զԴաւիթ դիօքն իւրովք։