Եւ կին մի ի կանանց որդւոց մարգարէիցն աղաղակէր առ Եղիսէ եւ ասէր. Ծառայ քո, այր իմ մեռաւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառայ քո էր երկիւղած ի Տեառնէ. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ իւր ի ծառայութիւն։
Եւ ասեմ ցնոսա. Մեք փրկեցաք զեղբարս մեր զՀրեայս որ վաճառեցան հեթանոսաց, զոր մեք ոչ գիտացաք, եւ դուք վաճառեցէք զնոսա՝՝։ Եւ լռեցին, եւ ոչինչ կարացին տալ պատասխանի։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ հովուացդ, եւ պահանջեցից զխաշինս իմ ի ձեռաց դոցա, եւ դադարեցուցից զդոսա յարածելոյ զխաշինս իմ, եւ ոչ եւս արածեսցեն զնոսա. եւ փրկեցից զխաշինս իմ ի ձեռաց դոցա, եւ ոչ եւս եղիցին դոցա ի կերակուր։
փոխանակ զի կողամբք եւ ուսովք ձերովք գրթցէիք, եւ ոգորէիք՝՝ եւ եղջերովք ձերովք խեթկէիք զամենայն անաւագն, եւ ի բաց մերժէիք զնոսա, մինչեւ ցրուեցան խաշինք իմ,
Եւ մոլորեցան խաշինքն իմ ընդ ամենայն լերինս եւ ընդ ամենայն բլուրս բարձունս, եւ ընդ ամենայն երեսս երկրի ցրուեցան խաշինքն իմ. եւ ոչ ոք էր որ խնդրէր, եւ ոչ այն որ դարձուցանէր։
Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ երից ամպարշտութեանցն Իսրայելի, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նմանէ՝՝, փոխանակ զի վաճառեցին զարդարն արծաթոյ, եւ զտնանկն ընդ կօշկաց.
եւ կինամոմոն եւ ամենայն խունկ եւ եւղ եւ կնդրուկ եւ գինի եւ ձէթ եւ նաշիհ եւ ցորեան, եւ ստացուածք ամենայն,՝՝ արջառ եւ ոչխար. եւ երիվարաց եւ կառաց որ վայել է մարմնոց՝՝ եւ ոգւոց մարդկան։