եւ եթէ դարձջիք եւ պահիցէք զօրէնս իմ եւ արասջիք զնոսա, եւ եթէ իցէք ցրուեալք մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ անտի ժողովեցից եւ ածից զձեզ ի տեղին զոր ընտրեցից եւ յորում բնակէ անուն իմ ի նմա՝՝։
Եւ յիշեսցեն զիս ապրեալքն ձեր ի մէջ ազգաց ուր գերեցան ի նոսա. զի երդուայ ես՝՝ սրտի նոցա շնացելոյ եւ ապստամբելոյ յինէն, եւ աչաց նոցա պոռնկացելոց զհետ գնացիցն իւրեանց, եւ կոծեսցին յերեսս իւրեանց, վասն չարեացն զոր արարին յամենայն գարշելիսն իւրեանց եւ յամենայն ի գնացս իւրեանց՝՝։
Եւ եղիցի մնացորդն Յակոբայ ի հեթանոսս, ի մէջ ազգաց բազմաց՝ իբրեւ զցօղ անկեալ ի Տեառնէ, եւ իբրեւ կաթիլ ի վերայ սիզոյ, որպէս զի մի՛ ժողովեսցի եւ մի՛ մի, եւ մի՛ մնասցէ ի մէջ՝՝ որդւոց մարդկան։
Զի եթէ դու ի բուն ի վայրենի ձիթենւոյ անտի հատար, եւ յանբուն քո ի բարի ձիթենւոջն պատուաստեցար, ո՜րչափ եւս առաւել նոքա որ բունքն իսկ են՝ պատուաստեսցին յիւրեանց ձիթենւոջն։