Զի ի Տեառնէ եղիցի դարձ՝՝, եւ եկեսցեն ի Սիոն ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ յաւիտենից. զի ի վերայ գլխոց նոցա օրհնութիւն՝՝, եւ ուրախութիւն հասցէ նոցա. մերժեցան ցաւք եւ տրտմութիւնք եւ հեծութիւնք։
Եւ էր՝՝ թիւ որդւոցն Իսրայելի իբրեւ զաւազ ծովու անչափ եւ անթիւ. եւ եղիցի ի տեղւոջ յորում ասացաւ Ոչ ժողովուրդ իմ դուք, անդ կոչեսցին նոքա Որդիք Աստուծոյ կենդանւոյ։
Ժողովելով ժողովեսցի Յակոբ ամենեքումբք հանդերձ, եւ ընդունելով ընկալցի զմնացորդս Իսրայելի. եւ ի միասին արարից զդարձ նոցա. իբրեւ ոչխարք ի նեղութեան՝՝, իբրեւ հօտք ի մէջ մակաղատեղի իւրեանց. վարեսցին ի մարդկանէ ընդ խրամ.
Եւ յետ այսորիկ տեսի եւ ահա ժողովուրդ բազում որոց ոչ գոյր թիւ, յամենայն հեթանոսաց եւ յամենայն ազգաց եւ յամենայն լեզուաց եւ յամենայն ժողովրդոց, որք կային առաջի աթոռոյն եւ առաջի Գառինն՝ արկեալ զիւրեամբք հանդերձս սպիտակս, եւ արմաւենիս ի ձեռս իւրեանց։