13 Եւ զԶենոն զօրինական դպիր եւ զԱպողոս փութով արձակեսջիր, զի մի՛ ինչ պակասիցէ նոցա։
եւ եհարց մի ոմն ի նոցանէ զնա փորձելով, եւ ասէ.
Եւ ահա յարեաւ ոմն օրինական, փորձէր զնա եւ ասէր. Վարդապետ, զի՞նչ գործեցից զի զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեցից։
Պատասխանի ետ ոմն յօրինականացն եւ ասէ ցնա. Վարդապետ, զայդ բանս ասելով եւ զմեզ թշնամանես։
Վա՜յ ձեզ օրինականացդ, զի թաքուցանէք զփականս գիտութեանն. դուք ոչ մտանէք, եւ որ մտանելոցն են՝ արգելուք։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցօրինաւորսն եւ ցփարիսեցիսն, եթէ՝ Արժա՞ն իցէ ի շաբաթու բժշկել։
Իսկ փարիսեցիքն եւ օրինականքն զխորհուրդն Աստուծոյ անարգեցին յանձինս իւրեանց, զի ոչ մկրտեցան ի նմանէ։
Նոքա յուղարկեալք յեկեղեցւոյն՝ շրջեցան ընդ Փիւնիկէ եւ ընդ Սամարիա. պատմէին զդարձն հեթանոսաց, եւ առնէին ուրախութիւն մեծ ամենայն եղբարց։
Հրեայ ոմն Ապեղէս անուն Աղեքսանդրացի յազգէ, այր ճարտարաբան, եկն եհաս յԵփեսոս, զօրաւոր էր գրովք։
Եւ եղեւ մինչդեռ Ապողոսն ի Կորնթոս էր, Պաւղոսի շրջեալ զվերին կողմամբքն եւ իջանել յԵփեսոս, եւ գտանել զոմանս զաշակերտս,
Եւ իբրեւ եղեւ մեզ կատարել զաւուրսն՝ ելեալ գնացաք, յուղարկեալ զմեզ ամենեցուն հանդերձ կանամբք եւ որդւովք մինչեւ արտաքոյ քաղաքին. եւ եդեալ ծունր առ ծովեզերին՝ կացաք յաղօթս։
որք եւ բազում պատուովք պատուեցին զմեզ. եւ իբրեւ գնացաք, ետուն որ ինչ պէտք էին։
Յորժամ անցանիցեմ ի Սպանիա, ակն ունիմ յանցանելն առ նոսա՝ տեսանել զձեզ, եւ ի ձէնջ յուղարկել անդր, եթէ նախ իսկ փոքր ի շատէ ձեւք լցայց։
Մի՛ ոք զնա անգոսնեսցէ, եւ յուղարկեսջիք զնա խաղաղութեամբ զի եկեսցէ առ իս. քանզի ակն ունիմ նմա եղբարբք հանդերձ։
Այլ վասն Ապողոսի եղբօր՝ յոյժ աղաչեցի զնա զի եկեսցէ առ ձեզ եղբարբք հանդերձ. եւ արդեւք ոչ էին կամք զի այժմ եկեսցէ, այլ եկեսցէ յորժամ եւ պարապեսցէ։