3 Պառաւանց նոյնպէս ի զգաստութեան, ի սուրբ վայելչութեան, մի՛ բանսարկուս, մի՛ գինեմոլս, այլ բարեխրատս.
զլցեալսն ամենայն անիրաւութեամբ, պոռնկութեամբ, անզգամութեամբ, ագահութեամբ, չարութեամբ, լի նախանձու, սպանութեամբ, հեռիւ, նենգութեամբ, չարաբարութեամբ. շոգմոգք,
զի զնա ընկալջիք ի Տէր արժանի սրբոց, եւ վերակացու լինիջիք նմա յոր պէտս իրաց եւ կոչեսցէ զձեզ. քանզի եւ նա վերակացու եղեւ բազմաց, եւ ինձ իսկ ի գլխովին։
Այլ պոռնկութիւն եւ ամենայն պղծութիւն կամ ագահութիւն եւ անուանեսցի մի՛ ի միջի ձերում, որպէս եւ վայելէ սրբոց,
Նոյնպէս եւ կանայք նոցա պարկեշտք. մի՛ չարախօսք, հեզք, հաւատարիմք յամենայնի։
Նոյնպէս եւ զսարկաւագունս պարկեշտս. մի՛ երկբանս, մի՛ գինեսէրս, մի՛ զօշաքաղս.
Այսուհետեւ մի՛ ջուր եւեթ ըմպիցես, այլ սակաւիկ մի եւ գինի խառնեսջիր վասն ստամոքսի եւ ստէպ հիւանդութեանց։
Զի պարտ է եպիսկոպոսին անարատ լինել, որպէս եւ Աստուծոյ տնտեսի. մի՛ յանդուգն, մի՛ բարկացող, մի՛ թշնամանող, մի՛ հարկանող, մի՛ զօշաքաղ,
զի զգաստացուսցեն զմանկամարդսն այրասէրս լինել, որդեսէրս,
փոխանակ զի պարտ էր ձեզ լինել վարդապետս վասն ժամանակին, դարձեալ պիտոյ է ձեզ ուսանել թէ զինչ են նշանագիրք սկզբան բանիցն Աստուծոյ. եւ եղերուք կարօտք կաթին, եւ ոչ հաստատուն կերակրոյ։
Այլ ասեմ առ քեզ բազում. զի թողեր զկինն զՅեզաբէլ, որ ասէր զինքն մարգարէ, եւ ուսուցանէր մոլորութիւն զծառայս իմ՝ պոռնկել եւ ուտել զզոհեալ։