Քանզի գիտէի եթէ պատուիրեսցէ որդւոց իւրոց եւ տան իւրոյ յետ իւր՝ պահել զճանապարհս Տեառն եւ առնել զարդարութիւն եւ զիրաւունս. եւ ածցէ Տէր Աստուած ի վերայ Աբրահամու զամենայն զոր խօսեցաւ ընդ նմա։
Եւ ոչ այլ ոք արար, եւ հատոր ոգւոյ նորա է։ Եւ ասացէք թէ՝ Զի՞նչ այլ ինչ խնդրէ Աստուած՝ եթէ ոչ զաւակ.՝՝ զգուշացարուք յոգիս ձեր, եւ զկին մանկութեան քո մի՛ թողուր։
Բայց զայս գիտասցէ, զի ի վերայ արդարոց օրէնք ոչ կան, այլ ի վերայ անօրինաց եւ անհնազանդից, ամբարշտաց եւ մեղաւորաց, անսրբոց եւ պղծոց, զհայր եւ զմայր անարգողաց, մարդասպանաց,
Եւ Հեղի ծերացեալ էր յոյժ, եւ լսէր զամենայն ինչ զոր առնէին որդիք նորա ընդ որդիսն Իսրայելի, եւ որպէս ննջեցուցանէին զկանայս ուխտաւորս առ դրան խորանին վկայութեան։