3 երկու ստինք քո՝ իբրեւ երկուս ուլս երկուորիս այծեման.
Նեփթաղիմ ծառ բարձրացեալ, աճեցուցանել արմտեօք, զգեցուցանել արմտեօք զգեղեցկութիւն։
Եղն սիրոյ եւ յաւանակ քոց շնորհաց խօսեսցի ընդ քեզ, եւ ի քո իմաստութիւն համարեսցի եւ ընդ քեզ եղիցի յամենայն ժամ. զի եթէ՝՝ զնորա սիրովն գնայցես՝ բազմապատիկ եղիցես՝՝։
Երկու ստինք քո իբրեւ զերկուս ուլս երկուորիս այծեման, որք արածին ի մէջ շուշանաց,
Իբրեւ զթել կարմիր շրթունք քո, եւ խօսք քո՝ գեղեցիկք.՝՝ իբրեւ զկեղեւ նռան այտք քո՝ բաց ի լռութենէդ քումմէ՝՝։
Պորտ քո թակոյկ ճախարակեայ՝ անպակաս ի գինւոյ խառնելոյ. որովայն քո՝ իբրեւ զշեղջ ցորենոյ փակեալ շուշանաւ.