3 Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Բարենշան ես, մերձաւոր իմ, իբրեւ զհաճութիւն, գեղեցիկ իբրեւ զԵրուսաղէմ, զարմանալի յօրինեալ՝՝։
Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Եթէ ոչ ծանիցես զանձն քո, գեղեցիկդ ի կանայս, ել դու զհետ գարշապարացն հօտից, եւ արածեա զուլս քո ի վրանս հովուաց։
Հարսնն ասէ զայս ինչ.՝՝ Եղբօրորդին իմ ինձ եւ ես նմա, որ հովուէն ի մէջ շուշանաց։
Երկու ստինք քո իբրեւ զերկուս ուլս երկուորիս այծեման, որք արածին ի մէջ շուշանաց,
Ես եղբօրորդւոյ իմոյ, եւ առ իս դարձ նորա։
Այլ այս է ուխտն զոր եդից տանն Իսրայելի յետ աւուրցն այնոցիկ, ասէ Տէր, տաց զօրէնս իմ ի միտս նոցա, եւ ի սիրտս նոցա գրեցից զնոսա, եւ եղէց նոցա Աստուած, եւ նոքա եղիցին ինձ ի ժողովուրդ։