1 Ահաւադիկ կաս գեղեցիկ, մերձաւոր իմ, ահաւադիկ կաս գեղեցիկ, աչք քո աղաւնիք բաց ի լռութենէդ քումմէ. վարսք քո իբրեւ զերամակս այծից որք երեւեցան ի Գաղաադէ։
Արածեա զժողովուրդ քո գաւազանաւ ցեղիցդ քոց, եւ զխաշինս՝՝ ժառանգութեան քո, որ բնակեալ են առանձինն յանտառի ի մէջ Կարմեղայ, արածեսցին ի Բասան, եւ ի Գաղաադ ըստ աւուրցն յաւիտենից։
Եւ անասուն բազում էր որդւոցն Իսրայելի, որդւոցն՝՝ Ռուբենի եւ որդւոցն Գադայ զեղեալ յոյժ. եւ տեսին զերկիրն Յազերայ եւ զերկիրն Գաղաադու, եւ էր տեղին տեղի խաշանց։