1 Համբուրեսցէ զիս ի համբուրից բերանոյ իւրոյ. զի բարի են ստինք՝՝ քո քան զգինի,
Եւ խօսեցաւ Սողոմոն երիս հազարս առակս. եւ էին օրհնութիւնք նորա հինգ հազար՝՝։
Եւ ետ Տէր իմաստութիւն Սողոմոնի, որպէս եւ խօսեցաւ ընդ նմա. եւ էր խաղաղութիւն ի մէջ Քիրամայ եւ ի մէջ Սողոմոնի, եւ ուխտեցին ուխտ ի մէջ իւրեանց։
Տէր, ո՞վ կացցէ ի խորանի քում, կամ ո՞վ բնակեսցէ ի լեառն սուրբ քո։
եւ հոտ իւղոց քոց քան զամենայն խունկս. եւղ անոյշ հեղեալ է՝՝ անուն քո, վասն այսորիկ օրիորդք սիրեցին զքեզ.
Երգեցից սիրեցելոյ այգւոյ իմոյ զերգս սիրելւոյ նորա. Այգի եղեւ սիրեցելոյն յանկեան՝՝, ի տեղւոջ պարարտութեան։