Եւ եկի հասի ի վերայ քո, եւ տեսի զքեզ, զի հասեալ էր ժամանակ քո, եւ ժամանակ խախտողաց քոց՝՝. տարածեցի զթեւս իմ ի վերայ քո, եւ ծածկեցի զխայտառակութիւն քո. եւ երդուայ քեզ երդումն, եւ յուխտ մտի ընդ քեզ, ասէ Ադոնայի Տէր, եւ եղեր ինձ։
Ասէ Նոոմին ցնու իւր. օրհնեալ է նա ի Տեառնէ, զի ոչ պակասեցոյց զգութ իւր ի կենդանեաց եւ ի մեռելոց։ Եւ ասէ ցնա Նոոմին. Մերձ է այրն ի մեզ, ի մերձաւորաց մերոց է։
Եւ ասէ Բոոս. օրհնեալ ես դու ի Տեառնէ Աստուծոյ, դուստր, զի ազնուացուցեր դու զգութ քո զվերջինս քան զառաջինն. զի ոչ չոգար զհետ երիտասարդաց զաղքատաց կամ զմեծամեծաց։
Եւ ես ասացի թէ յայտնեցից յունկն քո. արդ ստացիր առաջի սոցա որ նստինս, եւ առաջի ծերոց ժողովրդեան իմոյ. արդ եթէ մերձաւորեցուցանես՝ մերձաւորեցո՛. ապա թէ ոչ մերձաւորեցուցանես, պատմեա ինձ եւ գիտացից. զի ոչ գոյ բաց ի քէն մերձաւորարար, եւ յետ քո ես եմ մերձաւորիչ։
Եւ ասէ մերձաւորիչն ցԲոոս. Ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել ես ինձ, գուցէ եղծանիցեմ զժառանգութիւն իմ. մերձաւորեա դու քեզ զմերձաւորութիւն իմ, զի ես ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել։