5 Եւ ասէ ցնա Հռութ. Զամենայն զոր ինչ ասասցես ցիս՝ արարից։
Որդիք, հնազանդ լերուք ծնողաց ձերոց ի Տէր, զի այն է արժանն։
Որդիք, հնազանդ լերուք ծնողաց ձերոց յամենայնի, զի այն է հաճոյ առաջի Տեառն։
Եւ եղիցի ի մտանելն նորա ի քուն, նշմարեսցես զտեղին ուր ննջիցէ. եւ երթիցես եւ բացցես յոտից կողմանէ, եւ ննջիցես. եւ նա պատմեսցէ քեզ զինչ առնելոց իցես։
Էջ ի կալն, եւ արար ըստ ամենայնի որպէս պատուիրեաց նմա սկեսուրն իւր։