Եւ յարեաւ Դաւիթ ի գետնոյն, եւ լուացաւ եւ օծաւ, եւ փոխեաց զհանդերձ իւր, եւ եմուտ ի տունն Աստուծոյ եւ երկիր եպագ նմա. եւ եմուտ ի տուն իւր, եւ խնդրեաց հաց ուտել. եւ եդին առաջի նորա հաց, եւ եկեր։
Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ։