17 Եւ ասէ ցնա. Զայս վեց չափ գարւոյ ետ ինձ եւ ասէ. Զի մի՛ մտցես ունայնաձեռն առ սկեսուրն քո։
Եւ չոգաւ Հռութ առ սկեսուրն իւր. եւ նա ասէ. Զի՞ է դուստր։ Եւ պատմեաց նմա զամենայն ինչ զոր արար նմա այրն։
Եւ նա ասէ. Նիստ դու՝՝ մինչեւ յայտ լիցի մեզ. որպէս զի ոչ վրիպէ բանն, զի ոչ դադարէ այրն թէ ոչ կատարէ սոյն օրին զբանն։