Քանզի գիտէի եթէ պատուիրեսցէ որդւոց իւրոց եւ տան իւրոյ յետ իւր՝ պահել զճանապարհս Տեառն եւ առնել զարդարութիւն եւ զիրաւունս. եւ ածցէ Տէր Աստուած ի վերայ Աբրահամու զամենայն զոր խօսեցաւ ընդ նմա։
Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Դարձեալ ասասցեն զբանս զայս յերկրին Յուդայ եւ ի քաղաքս նորա, յորժամ դարձուցից զգերութիւնս նորա, օրհնեալ է Տէր յարդար եւ ի սուրբ լերին իւրում։
Իսկ որ հաւատացեալ տեարս ունիցին, մի՛ արհամարհեսցեն զի եղբարք են, այլ առաւել ծառայեսցեն, զի հաւատացեալքն են եւ սիրունք, որք զբարերարութիւնն յանձին ունիցին. զայս ուսուցանիջիր եւ մխիթարեսջիր։
Տէր Յիսուս Քրիստոս ընդ ոգւոյդ քում։ Շնորհք ընդ քեզ։ Առ Տիմոթէոս երկրորդ թուղթ, որ էր Եփեսացւոց եկեղեցւոյն եպիսկոպոս առաջին ձեռնադրեալ, գրեցաւ ի Հռովմէ, յորժամ երկրորդ անգամ եկաց յատենի Պաւղոս առաջի Ներոնի կայսեր Հռովմայ։
Ապա թէ ոչ իցէ ձեզ հաճոյ պաշտել զՏէր, ընտրեցէք այսօր թէ զո՛ պաշտիցէք. զաստուածս հա՞րցն ձերոց որ յայնկոյս Գետոյն էին, թէ զաստուածս Ամովրհացւոցն յորոց դուք բնակեալ էք յերկրի նոցա. այլ ես եւ տուն իմ պաշտեմ զՏէր, զի սուրբ է։՝՝
Պատասխանի ետ ամենայն ժողովուրդն ի դրանն եւ ասեն. Մեք եմք վկայք։ Եւ ծերքն ասեն.՝՝ Տացէ Տէր զկինն որ մտանէ ի տուն քո իբրեւ զՀռաքէլ եւ իբրեւ զԼիա, որ շինեցին երկոքին զտունն Իսրայելի, առնել զօրութիւն յԵփրաթա, եւ կոչել անուն ի Բեթղեհէմ։
Եւ ասէ Դաւիթ. Տէր Աստուած որ ապրեցոյց զիս ի ձեռաց առիւծուն, եւ ի ձեռաց արջոյն, նոյն ապրեցուսցէ զիս ի ձեռաց այլազգւոյն անթլփատին այնորիկ։ Եւ ասէ Սաւուղ. Երթ, եւ Տէր եղիցի ընդ քեզ։