20 Ասէ Նոոմին ցնու իւր. օրհնեալ է նա ի Տեառնէ, զի ոչ պակասեցոյց զգութ իւր ի կենդանեաց եւ ի մեռելոց։ Եւ ասէ ցնա Նոոմին. Մերձ է այրն ի մեզ, ի մերձաւորաց մերոց է։
Եւ ես ասացի թէ յայտնեցից յունկն քո. արդ ստացիր առաջի սոցա որ նստինս, եւ առաջի ծերոց ժողովրդեան իմոյ. արդ եթէ մերձաւորեցուցանես՝ մերձաւորեցո՛. ապա թէ ոչ մերձաւորեցուցանես, պատմեա ինձ եւ գիտացից. զի ոչ գոյ բաց ի քէն մերձաւորարար, եւ յետ քո ես եմ մերձաւորիչ։
Եւ ասէ մերձաւորիչն ցԲոոս. Ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել ես ինձ, գուցէ եղծանիցեմ զժառանգութիւն իմ. մերձաւորեա դու քեզ զմերձաւորութիւն իմ, զի ես ոչ կարեմ մերձաւորեցուցանել։