Եւ յորժամ հնձիցէք զհունձս երկրի ձերոյ, մի՛ առ հասարակ զնշխար հնձոց անդոյն քո ի հնձել քում ամփոփիցես. եւ զանկեալն հնձոցն քոց մի՛ ժողովեսցես, այլ աղքատին եւ պանդխտին թողուցուս զայն. զի ես եմ Տէր Աստուած ձեր։
Եւ ասէ Աննա. Եգիտ աղախին քո շնորհս առաջի քո։ Եւ գնաց կինն զճանապարհս իւր, եւ եմուտ ի վանս իւր, եւ կերաւ ընդ առն իւրում եւ խօսեցաւ՝՝, եւ երեսք իւր այլ ոչ եւս տխրեցան։