7 Եւ ել ի տեղւոջէն ուր էր, եւ երկոքին նուանք նորա ընդ նմա, եւ գնացին ճանապարհ՝ դառնալ յերկիրն Յուդայ։
Եւ եղեւ յետ կատարելոյ ամացն եւթանց, դարձաւ կինն յայլազգեացն, եւ եկն բողոք հարկանել առ արքայ վասն տան իւրոյ եւ վասն անդոց իւրոց։
Եւ արձակեաց Մովսէս զաներն իւր, եւ գնաց յերկիր իւր։
Եւ ասեն ցնա. Ոչ այդպէս, այլ ընդ քեզ դարձցուք ի ժողովուրդ քո։
Եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց միւսանգամ, եւ լացին. եւ համբուրեաց Որփա զսկեսուր իւր, եւ դարձաւ ի ժողովուրդ իւր.՝՝ բայց Հռութ գնաց զկնի նորա։
Եւ յարեաւ ինքն եւ երկոքին նուանք նորա, եւ դարձան յագարակէն Մովաբայ. զի լուան եթէ այց արար Աստուած՝՝ ժողովրդեան իւրում տալ նոցա հաց։
Եւ ասէ Նոոմին ցերկոսին նուանս իւր. Երթայք դարձարուք յիւրաքանչիւր տուն հօր իւրոյ. եւ արասցէ ընդ ձեզ Տէր ողորմութիւն, որպէս արարէք ընդ մեռեալսն եւ ընդ իս։