19 Եւ գնացին երկոքին մինչեւ գալ նոցա ի Բեթղեհեմ. եւ եղեւ ի գալն նոցա ի Բեթղեհեմ, հնչեաց ամենայն քաղաքն զնովաւ, եւ ասեն թէ՝ Սա՞ իցէ Նոոմին։
Սաղմոն հայր Բեթղամոնայ, հայր Բեթղեէմ, Արի՝՝ հայր Բեթեգովրայ։
Ո՞չ այդ իսկ էր ամբարտաւանութիւն ձեր ի սկզբանէ, մինչ չեւ մատնեալ էր նորա՝՝. եւ վարեսցի նա յոտից իւրոց ի պանդխտութիւն հեռաւոր։
Ծափ զծափի հարին՝՝ ամենայն անցաւորք ճանապարհի. շչէին, շարժէին զգլուխս իւրեանց ի վերայ դստեր Սիոնի. Այս ա՞յն քաղաք է, ասէին, պսակ փառաց ուրախութեան ամենայն երկրի։
Եւ ի մտանելն նորա յԵրուսաղէմ, դղրդեցաւ քաղաքն ամենայն, եւ ասէ. Ո՞վ իցէ սա։
Եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ կոչէք զիս Նոոմին, այլ կոչեցէք զիս Դառնացեալ, զի դառնացոյց զիս Բաւականն յոյժ.
Պատասխանի ետ պատանին որ կայր ի վերայ հնձողացն եւ ասէ. Մովաբացի աղջիկն է որ դարձաւ ընդ Նոոմինայ յագարակէն Մովաբայ։