1 Իսկ արդ զի՞նչ ասիցեմք, յաճախեսցո՞ւք ի մեղսն զի շնորհքն բազմասցին։
Եթէ զմեծութեամբ քաղցրութեան նորա եւ զներելովն եւ զերկայնմտութեամբն արհամարհիցես, չգիտիցե՞ս զի քաղցրութիւնն Աստուծոյ զքեզ յապախշարութիւն ածէ։
Արդ զօրէնսն ինչ խափանե՞մք հաւատովքս. քաւ լիցի. այլ զօրէնսն հաստատեմք։
Իսկ արդ զիա՞րդ. մեղիցո՞ւք զի չեմք ընդ օրինօք, այլ՝ ընդ շնորհօք. քաւ լիցի։
Զի դուք յազատութիւն կոչեցեալ էք, եղբարք. միայն զի ազատութիւն ձեր ոչ լինիցի ի պատճառս մարմնոյ, այլ սիրով ծառայեցէք միմեանց։
իբրեւ զազատս լինել, եւ մի՛ իբրեւ պատրուակ չարութեան ունել զազատութիւնն, այլ իբրեւ Աստուծոյ ծառայք։
Քանզի սպրդեցին մտին ոմանք, որ յառաջագոյն իսկ կատարեալ էին ի սոյն դատաստան, ամբարիշտք, որ զԱստուծոյ մերոյ շնորհսն դարձուցին յանկարգութիւն. եւ զմի միայն զԻշխանն եւ զՏէր մեր Յիսուս Քրիստոս ուրացեալք։