այնպէս եղիցի բանն իմ որ ելանէ ի բերանոյ իմմէ. մի՛ դարձցի դատարկ՝ մինչեւ կատարեսցէ զոր ինչ կամիցիմ. եւ դիւրեցից զճանապարհս քո, եւ զճանապարհս իմ պահեսցես՝՝։
Գոհանալ պարտիմք զԱստուծոյ յամենայն ժամ վասն ձեր, եղբարք, որպէս եւ արժան իսկ է. զի եւս քան զեւս աճեն հաւատք ձեր, եւ յաճախէ սէր իւրաքանչիւր ամենեցուն ձեր առ միմեանս.