ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3:12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

¹² Ամենեքեան խոտորեցան ի միասին եւ անպիտանացան. ոչ ոք է որ առնէ զքաղցրութիւն, ոչ ոք է մինչեւ ի մի։

ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3:12 Iomraidhean Croise

ԾՆՈՒՆԴՔ 1:31

Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար, եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 14:3

որ ոչ նենգաւորեաց լեզուաւ իւրով, եւ չար ընկերի իւրում ոչ արար, նախատինս ի մերձաւորաց նա ոչ առնու։

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 53:1

Ի կատարած. ընդ օրհնութիւնս՝՝ իմաստութիւն Դաւթի,

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 53:3

Աստուած, յանուան քում կեցո զիս, եւ ի զօրութեան քում իրաւ արա ինձ։

ԵԼՔ 32:8

Անցին վաղվաղակի զճանապարհաւն զոր պատուիրեցեր նոցա. արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ, եւ երկիր պագին նմա, եւ զոհեցին նմա եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։

ԺՈՂՈՎՕՂ 7:20

Իմաստութիւն օգնեսցէ իմաստնոյն քան զտասն իշխան որ իցեն ի քաղաքի։

ԺՈՂՈՎՕՂ 7:29

զոր խնդրեաց՝՝ անձն իմ, եւ ոչ գտի. այր մի ի հազարաց գտի, բայց կին՝ ամենեւին ոչ։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 53:6

Ամենեքեան իբրեւ ոչխարք մոլորեալք. այր ի ճանապարհի իւրում մոլորեցաւ, եւ Տէր մատնեաց զնա առ մեղս մեր.

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 59:8

եւ զճանապարհն խաղաղութեան ոչ ծանեան, եւ ոչ գոն իրաւունք ի ճանապարհս նոցա. զի շաւիղք նոցա ընդ որ գնան՝ խոտորեալք են, եւ ոչ ծանեան զխաղաղութիւն՝՝։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՍԱՅԵԱՅ 64:6

Եւ եղեաք իբրեւ զպիղծս ամենեքեան, իբրեւ զհանդերձս ապարահից ամենայն արդարութիւն մեր. եւ թօթափեցաք իբրեւ զտերեւ ամենեքին մեք վասն անօրէնութեանց մերոց, հողմք մերժեցին զմեզ՝՝։

ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ԵՐԵՄԵԱՅ 2:13

զի երկուս չարիս գործեաց ժողովուրդ իմ. զիս թողին զաղբեւրս ջրոյ կենդանւոյ, եւ փորեցին իւրեանց գուբս, գուբս ծակոտս՝ որք ոչ կարիցեն ունել ջուր։

Մատթեոսի Աւետարան 25:30

Եւ զծառայդ անպիտան հանէք ի խաւարն արտաքին, անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։

ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3:11

եւ ոչ գոյ որ իմանայ, եւ ոչ ոք է որ խնդրէ զԱստուած։

ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 3:13

Գերեզման բաց է կոկորդ նոցա. լեզուօք իւրեանց նենգաւորք եղեն. թոյնք իժից ի ներքոյ շրթանց նոցա.

ԱՌ ԵՓԵՍԱՑԻՍ ԹՈՒՂԹ 2:3

յորս եւ մեք ամենեքեան շրջէաք երբեմն ի ցանկութիւնս մարմնոյ մերոյ, եւ առնէաք զկամս մարմնոյ եւ զմտաց, եւ էաք արդարեւ որդիք բարկութեան իբրեւ այլքն։

ԵՒ ԱՌ ԱՐՔԻՊՊՈՍ ՍԱՐԿԱՒԱԳ ԵՒ ԱՌ ԱՊՓԻԱ ԹՈՒՂԹ՝՝ 1:11

որ երբեմն անպիտան էր քեզ, բայց արդ քեզ եւ ինձ պիտանի.

ՊԵՏՐՈՍԻ ԱՌԱՋԻՆ՝՝ 2:25

Քանզի էիք իբրեւ զոչխարս մոլորեալս, այլ այժմ դարձարուք առ Հովիւն եւ Տեսուչ ոգւոց ձերոց։