1 Վասն որոյ առանց պատասխանի տալոց ես, ով մարդ, որ դատիսդ. զի որով դատիս զընկերն՝ զանձն քո դատապարտես, զի դու զնոյն գործես՝ որով դատիսն։
Եւ նա ասէ ցնա. Այր դու, ո՞ կացոյց զիս դատաւոր կամ բաժանարար ի վերայ ձեր։
Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի.
Մի՛ դատիք եւ ոչ դատիցիք. մի՛ պատժէք եւ ոչ պատժիցիք, արձակեցէք եւ արձակիցիք։
Դու ապաքէն հաւատս ունիս, կալ առանձինն առաջի Աստուծոյ. երանի որ ոչ դատեսցի զանձն որով զընկերն փորձիցէ։
Քանզի գիտեմք, եթէ Աստուծոյ դատաստանն ճշմարտութեամբ է ի վերայ այնոցիկ որ զայնպիսիսն գործեն։
Իսկ արդ խորհիցի՞ս զայս, ով մարդ, որ դատիս զայնոսիկ որ զայնպիսիսն գործեն, եւ դու զնոյն գործես, եթէ դու ապրելոց իցես ի դատաստանացն Աստուծոյ։
Եւ արդ ի՞ւ իւիք առաւել իցեմք. ապաքէն եւ ոչ իւիք. քանզի յառաջագոյն իսկ մեղադիր եղեաք Հրէից եւ հեթանոսաց, ամենեցուն ընդ մեղօք լինելոյ։
Իսկ արդ դու ո՞վ ես, մարդ, որ պատասխանի տաս Աստուծոյ. միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ցստեղծիչն թէ՝ Ընդէ՞ր այդպէս արարեր զիս։
Այսուհետեւ մի՛ յառաջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ Տէր, որ լուսաւոր առնիցէ զգաղտնիս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհուրդս սրտից. եւ ապա իւրաքանչիւր գովութիւն եղիցի յԱստուծոյ։
Զի՞ գիտես, կին դու, եթէ զայր քո ապրեցուսցես. կամ զի՞ գիտես, այր դու, եթէ զկին քո ապրեցուսցես.
Կամի՞ս գիտել, ով մարդ սնոտի, զի հաւատք առանց գործոց դատարկ են։
Մի՛ բամբասէք զմիմեանս, եղբարք. որ բամբասէ զեղբայր իւր կամ դատի զեղբայր իւր՝ զօրէնսն բամբասէ եւ զօրէնսն դատի. իսկ եթէ զօրէնսն դատիցիս, ոչ առնելի օրինացն ես, այլ՝ դատաւոր։