7 Արդ հատուցէք իւրաքանչիւր զպարտս. որում զհարկ՝ զհարկն, որում զմաքս՝ զմաքսն, որում զերկեւղ՝ զերկեւղն, որում զպատիւ՝ զպատիւն։
Եւ ասէ մի կինն. Յիս տէր իմ. ես եւ կինս այս էաք ի միում տան, եւ ծնայ ի տանն.
Պատուեա զհայր քո եւ զմայր քո զի քեզ բարի լիցի, եւ՝՝ զի երկայնակեաց լինիցիս ի վերայ երկրին բարութեան զոր Տէր Աստուած քո տացէ քեզ։
Երկի՛ր յԱստուծոյ, որդեակ, եւ ի թագաւորէ, եւ ի միոջէ ի նոցանէ մի՛ ապստամբիցես։
Մի՛ յապաղեր բարի առնել կարօտելոյ, յորժամ ձեռնհաս իցես օգնել նմա։
Իւրաքանչիւր ի հօրէ եւ ի մօրէ՝՝ իւրմէ երկնչիջիք. եւ զշաբաթս իմ պահեսջիք. զի ես եմ Տէր Աստուած ձեր։
Առաջի ալեաց յառնիցես, եւ պատուեսցես զերեսս ծերոյն, եւ երկնչիցիս յԱստուծոյ քումմէ. ես եմ Տէր Աստուած քո՝՝։
Եւ իբրեւ ասաց թէ՝ Յօտարաց, ասէ ցնա Յիսուս. Ապա ուրեմն ազատ են որդիքն։
Ասեն. Կայսեր։ Յայնժամ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։
Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ Եւ զարմացան ընդ նա։
արժա՞ն է մեզ կայսեր հարկս տալ թէ ոչ։
Եւ նա ասէ ցնոսա. Արդ երթայք տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։
Եւ սկսան չարախօս լինել զնմանէ եւ ասել. Գտաք զսա զի թիւրէր զազգս մեր, եւ արգելոյր ի տալոյ հարկս կայսեր, եւ ասէր զանձնէ եթէ Քրիստոսն իցէ թագաւոր։
յեղբայրսիրութեան առ միմեանս գթածք. ի պատիւ զմիմեամբք ելանել.
Վասն այնորիկ եւ հարկս հարկանէք, զի Աստուծոյ սպասաւորք են՝ ի նոյն կանխեալք։
Այլ եւ դուք նոյնպէս մի ըստ միոջէ, զի՝՝ իւրաքանչիւր ոք զիւր կին այնպէս սիրեսցէ իբրեւ զիւր անձն, եւ կին երկնչիցի յառնէ իւրմէ։
Ծառայք, հնազանդ լերուք տերանց ձերոց մարմնաւորաց ահիւ եւ դողութեամբ եւ միամտութեամբ սրտից ձերոց՝ որպէս եւ Քրիստոսի։
Միանգամայն եւ դատարկանձունք ուսանին, շրջողք տանէ ի տուն. եւ ոչ միայն դատարկք, այլ եւ փասքուսք եւ հետաքրքիրք. եւ խօսին որ ինչ ոչ է պիտոյ։
Որ բարւոք վերակացու լինին երիցունք՝ կրկին պատուոյ արժանի եղիցին, մանաւանդ որ աշխատիցին բանիւ եւ վարդապետութեամբ։
Որ միանգամ ընդ լծով ծառայութեան իցեն, զիւրաքանչիւր տեարս պատուի արժանի համարեսցին. զի մի՛ անունն Աստուծոյ եւ վարդապետութիւնն հայհոյեսցի։
Սոյնպէս եւ արք իմաստութեամբ բնակեսցեն ընդ նոսա, իբրեւ տկար անօթոյ առնիցեն պատիւ կանանց, իբրեւ ժառանգակցաց շնորհացն կենաց, զի մի՛ խափան լիցին աղօթիցն ձերոց։
Եւ կարդաց Սամուէլ առ Տէր, եւ ետ Տէր ձայնս եւ անձրեւս յաւուր յայնմիկ. եւ երկեաւ ամենայն ժողովուրդն յոյժ ի Տեառնէ եւ ի Սամուելէ։