Մտի ի պարտէզ իմ, քոյր իմ հարսն, կթեցի զմուռս իմ հանդերձ խնկովք իմովք. կերայ զհաց իմ մեղու իմով, արբի զգինի իմ կաթամբ իմով։ Կերայք, մերձաւորք իմ, եւ արբէք, եւ արբեցարուք, եղբօրորդիք իմ՝՝։
Ասէ ցնա Յիսուս. Մի՛ մերձենար յիս, զի չեւ եւս ելեալ եմ առ Հայր իմ. այլ երթ դու առ եղբարսն իմ, եւ ասա ցնոսա. Ելանեմ ես առ Հայրն իմ եւ առ Հայր ձեր, եւ Աստուածն իմ եւ Աստուած ձեր։
Իսկ որ հաւատացեալ տեարս ունիցին, մի՛ արհամարհեսցեն զի եղբարք են, այլ առաւել ծառայեսցեն, զի հաւատացեալքն են եւ սիրունք, որք զբարերարութիւնն յանձին ունիցին. զայս ուսուցանիջիր եւ մխիթարեսջիր։
Տէր Յիսուս Քրիստոս ընդ ոգւոյդ քում։ Շնորհք ընդ քեզ։ Առ Տիմոթէոս երկրորդ թուղթ, որ էր Եփեսացւոց եկեղեցւոյն եպիսկոպոս առաջին ձեռնադրեալ, գրեցաւ ի Հռովմէ, յորժամ երկրորդ անգամ եկաց յատենի Պաւղոս առաջի Ներոնի կայսեր Հռովմայ։
Շնորհք Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի ընդ ոգւոյդ ձերում։ Առ Փիլիմովն եւ Ապփիա, տեարս Ոնեսիմայ, եւ առ Արքիպպոս, սարկաւագ Կողոսացւոց եկեղեցւոյն, գրեցաւ ի Հռովմէ ի ձեռն Ոնեսիմայ ծառայի։
Եւ առ հրեշտակն Փիղադեղփեաց եկեղեցւոյն գրեա. Այսպէս ասէ Սուրբն, Ճշմարիտն՝ որ ունի զփականս Դաւթի. բանայ՝ եւ ոչ ոք է որ փակէ, եւ փակէ՝ եւ ոչ ոք է որ բանայ.