Համբարձէք ի բարձունս զաչս ձեր, եւ տեսէք՝ ո՛ հաստատեաց զայս ամենայն, ո՛ հանէ զզարդ նոցա, եւ զամենեսեան յանուանէ կոչէ բազում փառօք եւ սաստկութեամբ զօրութեան. եւ մի ինչ ոչ ծածկեցաւ ի քէն։
Ընտրեաց հիւսն փայտ, չափով կշռեաց զնա՝ եւ դրօշեաց ի նմանութիւն պատկերի. դրով կարգեաց զնա, եւ մածոյց սոսնձով, եւ արար ի պատկեր առն եւ ի զարդ գեղոյ երեսաց մարդոյ. հաստատեաց զնա ի տան իւրում։
Եւ արդ՝ որովհետեւ ազգ եմք Աստուծոյ, ոչ պարտիմք համարել ոսկւոյ կամ արծաթոյ կամ քարի որ ի ճարտարութենէ եւ ի մտաց մարդոյ քանդակեալ իցէ, զԱստուածականն լինել նմանող։
Եւ այլք ի մարդկանէ որ ոչ մեռան ի հարուածոցս յայսցանէ՝ ոչ ապաշխարեցին եւ ոչ դարձան ի գործոց ձեռաց իւրեանց, յերկրպագութենէ դիւաց եւ կռոց յոսկեղինաց եւ յարծաթեղինաց եւ ի պղնձոյ եւ ի քարէ եւ ի փայտէ, որք ոչ տեսանել կարեն եւ ոչ լսել եւ ոչ գնալ.