եւ խօսեցաւ ընդ նոսա ըստ խորհրդոյ մանկանցն եւ ասէ. Հայրն իմ ծանրացոյց զլուծ ձեր, եւ ես յաւելից յայն. հայրն իմ խրատեաց զձեզ գաւազանօք, եւ ես խրատեցից զձեզ կարճօք։
Եւ դու, որդի մարդոյ, մի՛ երկնչիցիս ի նոցանէ, եւ մի՛ զանգիտիցես յերեսաց նոցա. զի զայրանալով զայրասցին եւ յարիցեն ի վերայ քո, զի՝՝ ի մէջ կարճաց բնակեալ ես դու. մի՛ երկնչիցիս ի բանից նոցա եւ յերեսաց նոցա մի՛ զանգիտիցես, զի տուն դառնացողաց են։
Եւ Մադիամ եւ Ամաղէկ եւ ամենայն որդիքն արեւելեայց բանակեալ էին ի ծործորսն իբրեւ զմարախ բազմութեամբ. եւ ուղտուց նոցա ոչ գոյր թիւ, այլ էին իբրեւ զաւազ առ եզերբ ծովու բազմութեամբ։