կամ զի՞նչ բաժին կայ հաւատացելոյն ընդ անհաւատին. կամ զի՞նչ նմանութիւն է տաճարի Աստուծոյ՝ մեհենաց. ապաքէն դուք տաճար Աստուծոյ կենդանւոյ էք, որպէս ասաց Աստուած թէ՝ Բնակեցայց ի նոսա եւ գնացից ի նոսա, եւ եղէց նոցա Աստուած եւ նոքա եղիցին իմ ժողովուրդք։
հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր՝ յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ։
Եւ բացաւ տաճարն Աստուծոյ որ յերկինս, եւ երեւեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի տաճարն իւր, եւ եղեն փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք եւ շարժումն եւ կարկուտ մեծամեծ։
Եւ քահանայք շուրջ զաթոռովն նմանք՝՝ տեսլեան զմրխտի, եւ շուրջ զաթոռովն աթոռք քսան եւ չորք, եւ ի վերայ աթոռոցն նստէին քսան եւ չորք երիցունք՝ զգեցեալ հանդերձս սպիտակս, եւ ի գլուխս իւրեանց պսակս ոսկեղէնս։
Եւ չորից կենդանեացն էին միոյ միոյ ի նոցանէ վեց թեւք շուրջանակի, եւ ի ներքոյ լի էին աչօք, եւ ոչ հանգչէին ոչ զտիւ եւ ոչ զգիշեր յասելոյ. Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ՝՝, Տէր Աստուած Ամենակալ, որ էն եւ ես եւ որ գալոց ես՝՝։
Եւ յետ այսորիկ տեսի եւ ահա ժողովուրդ բազում որոց ոչ գոյր թիւ, յամենայն հեթանոսաց եւ յամենայն ազգաց եւ յամենայն լեզուաց եւ յամենայն ժողովրդոց, որք կային առաջի աթոռոյն եւ առաջի Գառինն՝ արկեալ զիւրեամբք հանդերձս սպիտակս, եւ արմաւենիս ի ձեռս իւրեանց։