Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի ընդ առաւօտսն ձայնք եւ փայլատակունք եւ ամպ միգախառն ի վերայ լերինն Սինայի լինէին, եւ ձայն փողոյն հնչէր մեծաձայն, եւ զարհուրեցաւ ամենայն ժողովուրդն որ էր ի բանակի անդ։
Եւ ի մէջ գազանացն՝ տեսիլ՝՝ իբրեւ զկայծականց հրոյ բորբոքելոյ, եւ իբրեւ զտեսիլ ղամբարաց խառնելոց ի մէջ գազանացն, եւ լոյս հրոյ. եւ ի հրոյ անտի փայլատակունք հատանէին։
Եւ ասէ ցիս. Զի՞նչ տեսանես դու։ Եւ ասեմ. Տեսանեմ ահա աշտանակ ոսկի ձոյլ, եւ գունդ ի վերայ նորա. եւ եւթն ճրագ ի վերայ նորա, եւ եւթն բերանք ճրագացն որ ի վերայ նորա.
Ես մկրտեմ զձեզ ջրով յապաշխարութիւն, բայց որ զկնի իմ գայ՝ հզօրագոյն է քան զիս, եւ ես չեմ բաւական բառնալ զկօշիկս նորա. նա մկրտեսցէ զձեզ ի Հոգին Սուրբ եւ ի հուր.
Ի Յովհաննէ առ եւթն եկեղեցիս որ են յԱսիա, շնորհք ընդ ձեզ եւ խաղաղութիւն յԷէն եւ որ էն՝՝ եւ որ գալոցն է, եւ յեւթն զօրութեանց Հոգւոյն՝ որ է՝՝ առաջի աթոռոյն իւրոյ.
Եւ բացաւ տաճարն Աստուծոյ որ յերկինս, եւ երեւեցաւ տապանակն Աստուծոյ ի տաճարն իւր, եւ եղեն փայլատակմունք եւ ձայնք եւ որոտմունք եւ շարժումն եւ կարկուտ մեծամեծ։
Եւ առ հրեշտակ Սարդիացւոց եկեղեցւոյն գրեա. Այսպէս ասէ որ ունի զեւթն Հոգին Աստուծոյ եւ զեւթն աստեղս. Տեսի զգործս քո զի անուն կենդանւոյ ունիս եւ մեռեալ ես։
Եւ տեսի ի մէջ աթոռոյն եւ ի մէջ չորից կենդանեացն եւ ի մէջ երիցանցն Գառն կայր զենեալ, որ ունէր եւթն եղջեւրս եւ աչս եւթն, որ են եւթն Հոգիք Աստուծոյ, առաքեալ ընդ ամենայն երկիր։