3 Արդ յիշեա թէ որպէս լուարն, եւ պահեա եւ ապաշխարեա. ապա թէ ոչ զուարթանաս, գամ որպէս գող. եւ ոչ ոք իմանայ՝՝ զգալուստ իմ առ քեզ։
Եւ յիշեսջիք անդ զճանապարհս ձեր, եւ զգնացս ձեր որովք պղծեցայք ի նոսա. եւ կոծեսջիք զերեսս ձեր ի վերայ՝՝ ամենայն անիրաւութեանց ձերոց զոր արարէք։
Եւ յիշեսջիք զճանապարհսն ձեր չարս եւ զգնացս ձեր զանբարիս. եւ տաղտկասջիք յերեսաց անօրէնութեանցն ձերոց եւ ի գարշելեացն ձերոց։
Արթուն կացէք զի ոչ գիտէք զօրն եւ ոչ զժամ։
Զգոյշ եղերուք, սկեցէք եւ կացէք յաղօթս, զի ոչ գիտէք երբ ժամանակն իցէ։
Գուցէ եկեալ յանկարծակի՝ գտանիցէ զձեզ ի քուն։
զի դուք ինքնին իսկ ստոյգ գիտէք, թէ օրն Տեառն իբրեւ զգող գիշերի՝ այնպէս հասանէ։
Ո՞վ Տիմոթէէ, պահեա զաւանդն՝ խոտորեալ ի պղծոց եւ ի նորաձայն բանից եւ ի հակառակութենէ եւ ի մոլարանուն գիտութենէ՝՝,
Ունիցիս օրինակ ողջմտութեան բանիցն զորս յինէն լուար, հաւատովք եւ սիրով որ ի Քրիստոս Յիսուս։
Վասն այնորիկ պարտ է մեզ առաւել եւս ունկնդիր լինել բանիցն ասացելոց, զի մի՛ երբեք նուազեսցուք։
Քանզի իրաւունս համարիմ, մինչդեռ եմ ի մարմնի աստ, զարթուցանել զձեզ յիշատակօք։
Զայս ձեզ, սիրելիք, երկրորդ թուղթ գրեմ, որով զարթուցից ի յիշատակ զհաստատուն միտս ձեր,
Այլ եկեսցէ օր Տեառն իբրեւ զգող, յորում երկինք տագնապաւ անցցեն, եւ բնութիւնք հրով կիզեալ լուծցին, եւ երկիր եւ որ միանգամ ի նմա գործք գտանիցին։
Ահա գամ իբրեւ զգող, երանի որ իցեն արթունք, եւ պահեսցեն զհանդերձս իւրեանց. զի մի՛ մերկ շրջեսցին, եւ երեւեսցին ամօթանք իւրեանց.)
այլ զոր ունիք, պահեցէք մինչեւ ես գամ։
Յիշեա այժմ ուստի անկարն, եւ ապաշաւեա, եւ զառաջին գործսն քո արա. ապա թէ ոչ՝ գամ ես՝՝ վաղվաղակի, եւ շարժեցից զաշտանակս քո ի տեղւոջէ իւրմէ, եթէ ոչ ապաշխարեսցես։
Ահա գամ վաղվաղակի. երանի որ պահէ զբան մարգարէութեանս զայս՝՝։
Ահա գամ վաղվաղակի. կալ զոր ունիսդ, զի մի՛ ոք առցէ զպսակ քո։
Ես զոր սիրեմ յանդիմանեմ եւ խրատեմ. նախանձեա այժմ եւ ապաշխարեա։
Լեր արթուն եւ հաստատեա այսուհետեւ, զի հանդերձեալ ես՝՝ մեռանել. քանզի ոչ գտի զգործս քո կատարեալ առաջի Աստուծոյ։