20 Ահաւասիկ կամ ես առ դուրս եւ բախեմ. եթէ ոք լուիցէ ձայնի իմում եւ բանայցէ զդրունսն, մտից առ նա եւ ընթրիս արարից առ նա, եւ նա ընդ իս։
Նոյնպէս եւ դուք յորժամ տեսանիցէք զայս ամենայն, գիտասջիք թէ մերձ է ի դուրս։
այլ ո՞չ ասիցէ ցնա թէ՝ Պատրաստեա զինչ ընթրելոց իցեմ, եւ գօտի ածեալ պաշտեա զիս, մինչեւ կերայց եւ արբից, եւ ապա կերիցես եւ արբցես դու։
Նմա դռնապանն բանայ, եւ ոչխարքն ձայնի նորա լսեն, եւ զիւր ոչխարսն կոչէ յանուանէ եւ հանէ զնոսա։
Մի՛ տրտմեցուցանէք զմիմեանս՝՝, եղբարք, զի մի՛ դատիցիք. ահաւասիկ Դատաւորն առ դուրս կայ։
Եւ մի յերիցանցն՝՝ ասէր ցիս. Գրեա զայդ. Երանելիք են ամենեքեան որ կոչեցեալ են յընթրիս հարսանեաց Գառինն։