6 Արդ զայս արա՝ զի ատեսցես՝՝ զգործսն Նիկողայոսի, զոր ես ատեամ։
Եւ ել ընդ առաջ նորա Յէու որդի Անանեայ մարգարէ, եւ ասէ նա ցարքայ Յովսափատ. Եթէ մեղաւորին դու օգնե՞ս, եւ կամ ատելւոյն ի Տեառնէ բարեկա՞մ լինիս. վասն այդորիկ եղեւ ի վերայ քո բարկութիւն ի Տեառնէ։
Մի՛ դարձուցաներ զերեսս քո յինէն յաւուր նեղութեան իմոյ. խոնարհեցո առ իս զունկն քո, յորում աւուր կարդամ առ քեզ՝ վաղվաղակի լուր ինձ։
Ծածկեաց զիս ի խորանի իւրում յաւուր չարի, ընդ յարկաւ արար զիս ի ծածկոյթ խորանի իւրում. ի վիմի բարձր արարեր զիս։
Որ ունի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ ասէ Հոգին առ եկեղեցիս. Որ յաղթէն, տաց նմա ուտել ի փայտէն կենաց որ է ի մէջ դրախտին Աստուծոյ։