21 Եւ ա՛ռ հրեշտակ հզօր քար մի իբրեւ զերկան մեծ, եւ ընկէց ի ծով ասելով. Այսպէս յարձակմամբ անկցի Բաբելոն քաղաք մեծ, եւ այլ ոչ եւս գտցի։
եւ զծովն Կարմիր հերձեր առաջի նոցա, եւ անցին ընդ մէջ ծովուն իբրեւ ընդ ցամաք. եւ զհալածիչս նոցա ընկղմեցեր իբրեւ զվէմս ի ջուրս բազումս։
Իբրեւ զերազ թռուցեալ ոչ գտցի, թռեաւ իբրեւ զտեսիլ գիշերական։
Խորք ծածկեցին զնոսա, ընկլան յանդունդս իբրեւ զվէմ։
ի կորուստ մատնեցից զքեզ՝՝, եւ ոչ եւս իցես. եւ խնդրեսցիս, եւ ոչ գտանիցիս յաւիտեան։
Եւ տեսի այլ հրեշտակ զօրաւոր զի իջանէր յերկնից, եւ զգեցեալ էր ամպ, եւ ծիածան ի գլուխ նորա. եւ երեսք նորա իբրեւ զարեգակն, եւ ոտք նորա որպէս սիւն հրոյ։
Եւ ոչ կարացին կալ ընդդէմ, եւ տեղի ոչ գտաւ նոցա յերկինս։
Եւ ամենայն կղզիք փախեան, եւ լերինք ի միջոյ բարձան։
Ի հեռաստանէ կայցեն վասն երկիւղի տանջանաց դորա եւ ասասցեն. Վա՜յ քաղաքիդ մեծի Բաբելոնի, քաղաք հզօր, զի ի միում ժամու եկին հասին դատաստանք քո։
Եւ ձայն քնարերգաց եւ երաժշտականաց, արուեստականաց եւ փողահարաց եւ թմբկի՝՝ այլ ոչ եւս լուիցի ի քեզ.
Եւ տեսի աթոռ սպիտակ մեծ, եւ ի վերայ նորա նստեալ՝ յորոյ երեսացն երկնչէին եւ փախչէին երկինք եւ երկիր, եւ տեղի ոչ գտաւ նոցա։
Եւ տեսի հրեշտակ մի զօրաւոր զի քարոզէր ի ձայն մեծ. Ո՞ է արժանի բանալ զգիրս եւ լուծանել զկնիք նորա։