Եւ ծերքն մատենագէտք եւ իմաստունք նորա՝ որ էին ի քեզ, նոքա զօրացուցանէին զխորհուրդս՝՝ քո. եւ ամենայն նաւք ծովուն եւ նաւավարք նոցա եղեն քեզ երթալ յարեւմուտս արեւմտից։
Արծաթ նոցա եւ ոսկի մի՛ կարասցեն փրկել զնոսա յաւուր բարկութեան Տեառն, եւ հրով նախանձու նորա մաշեսցի ամենայն երկիր. զի վախճան եւ տագնապ՝՝ արասցէ ի վերայ ամենայն բնակչաց երկրի։
եւ լոյս ճրագի եւ ձայն երկանի՝՝ այլ ոչ եւս երեւեսցի ի քեզ, եւ ձայն փեսայի եւ ձայն հարսին այլ ոչ եւս լուիցի ի քեզ. եւ ոչ՝՝ վաճառականք քո փառաւորք եւ՝՝ մեծամեծք երկրի, որ զուարճացեալ էին ի քեզ,՝՝ վասն զի կախարդութեամբ դեղատուութեան քո մոլորեցան ամենայն ազգք։
Վասն զի ի բարկութենէ գինւոյ պոռնկութեան նորա արբին ամենայն ազգք, եւ թագաւորք երկրի որ ընդ նմա պոռնկեցան. եւ վաճառականք երկրի ի նորա զօրութեանն յօրանալոյ մեծացան։