16 Եւ տասն եղջեւրքն զոր տեսեր գազանին, նոքա տեսցեն զպոռնիկն եւ ատեսցեն զնա՝՝, եւ զմարմին նորա կերիցեն եւ այրեսցեն զնա հրով։
եթէ ասացին զինէն բազում անգամ աղախնայք իմ. Ո՛ տայր մեզ յագել ի մարմնոյ նորա. զի յոյժ քաղցր էի նոցա.՝՝
Լուր, Տէր, ձայնի խնդրուածոց իմոց յաղաչել ինձ առ քեզ, ի համբառնալ ձեռաց իմոց ի տաճար սուրբ քո։
Եւ դուստր առն քահանայի, եթէ ի պոռնկութեան պղծեսցի, զանուն հօր իւրոյ բամբասեաց. հրով այրեսցի։
Եւ երեւեցաւ այլ նշան յերկինս, եւ ահաւասիկ վիշապ մի մեծ հրեղէն. որոյ էին գլուխք եւթն եւ եղջեւրք տասն. եւ ի վերայ գլխոց նորա եւթն խոյրք։
Եւ վեցերորդ հրեշտակն՝՝ եհեղ ի սկաւառակէ իւրմէ՝՝ ի վերայ գետոյն մեծի Եփրատայ, եւ ցամաքեցան ջուրք նորա զի պատրաստեցի ճանապարհ թագաւորի ելիցն՝՝ արեւու։
հինգն անկան, եւ մին եկաց, եւ մինն ոչ է եկեալ. եւ յորժամ գայ՝ սակաւիկ մի ժամանակ ունի։
Եւ արկցեն հող ի վերայ գլխոց իւրեանց, եւ գուժալով ձայնիւ մեծաւ, լալով եւ սգալով ասասցեն, Վա՜յ, վա՜յ, քաղաք մեծ, որով ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս վասն պատուականութեան քո, զի՞ ի միում ժամու ապականեալ կործանեցար՝՝։
Վասն այնորիկ ի միում աւուր եկեսցեն ի վերայ դորա հարուածք՝ մահ եւ սուգ եւ սով, եւ ի հուր այրեսցի. զի հզօր է Տէր Աստուած որ դատեցաւն զդա։
եւ՝՝ կերիջիք զմարմինս թագաւորաց, եւ զմարմինս հզօրաց, եւ զմարմինս երիվարաց եւ ամենայն հեծելոց ի նոսա, եւ զմարմինս ազատաց եւ ծառայից, մեծի եւ փոքու։