16 եւ ժողովեցին զնոսա ի տեղի մի, որ կոչի Եբրայեցերէն Արմագեդոն։
Եւ ոչ դարձոյց Յովսիա զերեսս իւր ի նմանէ, այլ պատերազմել ընդ նմա զօրացաւ. եւ ոչ լուաւ բանիցն Նեքաւովայ որ ի բերանոյ Տեառն, եւ եկն պատերազմել ի դաշտին Մակեդդովայ։
Յաւուր յայնմիկ սաստկասցի կոծ յԵրուսաղէմ իբրեւ զկոծ նռնենեաց կոտորելոց ի դաշտի՝՝.
Իսկ Պիղատոս իբրեւ լուաւ զբանս զայսոսիկ, ած զՅիսուս արտաքս. եւ նստաւ ի վերայ բեմին ի տեղւոջն որ կոչէր Քարայատակ, եւ Եբրայեցերէն Կապպաթա։
Եւ նոքա առեալ տանէին զնա. եւ բարձեալ էր ինքնին զխաչափայտն, եւ ելանէր ի տեղին որ անուանեալ էր Գագաթան, եւ կոչէր Եբրայեցերէն Գողգոթա.
Եւ էր յԵրուսաղէմ ի Պրոբատիկէ աւազանին, որ կոչէր Եբրայեցերէն Բեթհեզդա, հինգ սրահ։
Եւ յամենեցուն մեր անկանելն յերկիր, լուայ ձայն որ ասէր ցիս Հեբրայեցւոց բարբառովն. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս. խիստ է քեզ ընդդէմ խթանի աքացել։
Եւ ընդ Գառինն պատերազմին, եւ Գառնն յաղթէ նոցա. զի Տէր է նոցա եւ Թագաւոր թագաւորաց, եւ որք ընդ նմա՝ կոչեցեալք են, ընտրեալք եւ հաւատացեալք։
Եւ ունէին թագաւոր ի վերայ իւրեանց զհրեշտակն դժոխոց. եւ անուն նորա Եբրայեցերէն Աղբադոն, որ կոչի ի Հայ բարբառ Կորուստ՝՝։
եւ տարցիս ընդ՝՝ քեզ ի հեղեղատն Կիսոնի, ի վերայ Սիսարայ իշխանի զօրուն Յաբինայ, եւ զօրաց նորա եւ կառաց նորա, եւ մատնեցից զնա ի ձեռս քո։
Հասին թագաւորք եւ ճակատեցան. յայնժամ տագնապեցան թագաւորք Քանանացւոց ի Թանաք ի վերայ ջրոց Մակեդդովայ. զագահութիւն արծաթոյ ես ոչ առի՝՝։