Քանզի նոքա էին ոգիք դիւականք, որք առնէին զնշանս եւ երթային առ թագաւորս ամենայն երկրի ժողովել զնոսա ի պատերազմ յօրն մեծ Տեառն Ամենակալի. (քանզի այսպէս ասաց Տէր.՝՝
Եւ աղաղակեաց ի ձայն մեծ՝ ասելով. Անկաւ Բաբելոն մեծն, որ եղեալ էր՝՝ բնակութիւն դիւաց եւ արգել ամենայն այսոց պղծոց, եւ բանտ պահպանութեան ամենայն ոգւոց անսրբից եւ ատեցելոց։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։