16 Եւ արկ որ նստէր ի վերայ ամպոյն՝ զգերանդին իւր յերկիր, եւ հնձէր զամենայն բնակիչս երկրի։
Զի գալոց է Որդի մարդոյ փառօք Հօր իւրոյ հանդերձ հրեշտակօք իւրովք, եւ յայնժամ հատուսցէ իւրաքանչիւր ըստ գործս իւր։
Եւ տեսի, եւ ահա ամպ սպիտակ, եւ ի վերայ ամպոյն նստէր նման Որդւոյ մարդոյ, եւ ի գլուխ իւր պսակ ոսկի, եւ ի ձեռին իւրում ունէր գերանդի սրեալ։
Եւ այլ հրեշտակ ելանէր յերկնից, աղաղակէր ի ձայն մեծ եւ ասէր. Որ նստիսդ ի վերայ ամպոյդ՝ առաքեա զգերանդիդ քո եւ հնձեա, զի եկն ժամանակ հնձոց, եւ հասեալ են հունձք երկրի։
Եւ այլ հրեշտակ ելանէր ի տաճարէն որ յերկինս, եւ ունէր եւ սա գերանդի սրեալ։
Եւ արկ հրեշտակն զգերանդի իւր յերկիր, եւ կթէր զխաղող նորա, եւ արկանէր ի հնձանն Աստուծոյ ի մեծ։