Զի Ովգ միայն արքայ Բասանու մնաց յՌափայնոց անտի. եւ գահոյք նորա գահոյք երկաթիք, եւ ահա է այն յամրոցի որդւոցն Ամոնայ. ինն կանգուն երկայնութիւն նորա եւ չորք կանգունք լայնութիւն նորա, սկայից կանգնով։
Եւ տեսի որպէս ծով ապակեղէն խառնեալ հրով. եւ որք յաղթեցին գազանին եւ պատկերի նորա եւ թուոյ անուան նորա եւ դրոշմի նորա՝՝, նոքա կային ի վերայ ծովուն ապակեղինի, եւ ունէին զքնարս Աստուծոյ.