Եւ գնաց Ազայէլ ընդ առաջ նորա, եւ ա՛ռ մաննայ ի ձեռին իւրում, եւ՝՝ զամենայն բարութիւնս Դամասկոսի բեռինս ուղտուց քառասնից. չոգաւ եկաց առաջի նորա եւ ասէ. Հայր Եղիսէ, որդի քո որդի Ադերայ՝՝ արքայ Ասորւոց առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ, եթէ՝ Կեցցե՞մ ի հիւանդութենէ աստի իմմէ յայսմանէ։